آموزش بورس فارکس و ترید

تریدینگ کرب چیست؟

محدودیت معاملاتی یک توقف موقت معاملات است که در تلاش برای کاهش نوسانات بازار و فروش وحشتناک گسترده اعمال می شود. به آن قطع کننده مدار نیز می گویند و برای کاهش نوسانات بازار و عدم تقارن اطلاعاتی با دادن زمان کافی به معامله گران برای پاسخگویی با اطلاعات کامل ایجاد شده است. در میان نوسانات شدید بازار، محدودیت معاملاتی به عنوان مداخله در بازار در طول یک فرآیند عادی معاملات به امید تثبیت قیمت ها و بازگرداندن بازار به حالت عادی اعمال می شود.

خلاصه

محدودیت معاملاتی معیاری است که برای توقف موقت تجارت به منظور تثبیت بازار سهام در مواجهه با حرکات بزرگ قیمت برای کاهش نوسانات بیش از حد بازار استفاده می شود.
یک محدودیت معاملاتی برای مهار اثرات منفی بالقوه آشفتگی معاملات روزانه بر ثبات بازار ایجاد شده است.
سه سطح در بورس های سهام ایالات متحده وجود دارد که باعث محدودیت های معاملاتی می شود: شکست سطح 1، شکست سطح 2 و شکست سطح 3.

بیشتر بدانید:

موانع تجارت

تاریخچه اولیه محدودیت های معاملاتی

محدودیت معاملاتی یک الزام قانونی برای تعطیل کردن بازار بر اساس قانون 80B کمیسیون بورس و اوراق بهادار (SEC) است. هدف آن کاهش نوسانات بازار با تحمیل توقف موقت در معاملات یک اوراق بهادار خاص است.



محدودیت معاملاتی که در سال 1987 آغاز شد، فرض می‌کرد که تجارت برنامه دلیل سقوط است که به دلیل مشکل در جمع‌آوری اطلاعات در یک محیط به سرعت در حال تغییر و هرج و مرج تشدید شد. سقوط فلش در سال 2010 تغییر بعدی این قانون را در پاسخ به آشفتگی بازار نشان داد.
فعال سازی محدودیت های معاملاتی

فعال‌سازی محدودیت معاملاتی سعی می‌کند از نوسانات بیش از حد قیمت در روز جلوگیری کند و به بازار اجازه می‌دهد در طول یک روز متلاطم غیرمعمول نفس خود را باز کند. توقف موقت معاملات به معامله گران زمان بیشتری برای جمع آوری و ارزیابی اطلاعات بیشتر برای تصمیم گیری منطقی و همگام سازی معاملات بهتر در زمانی که محدودیت ها برداشته می شود، می دهد.



به طور معمول، سه نقطه شکست وجود دارد که باعث تعلیق معاملات می شود، یعنی سطح 1، سطح 2، و سطح 3. نقاط شکست در زیر مشخص شده است:

از طرف دیگر، اگر اوراق بهاداری که قیمت بازار آن برابر یا بیشتر از 1 دلار به ازای هر سهم است، 30 درصد تغییر ارزش داشته باشد، می‌تواند باعث توقف معاملات شود. اوراق بهاداری که قیمت آن کمتر از 1 دلار برای هر سهم است نیز می‌تواند باعث توقف معاملات شود اگر ارزش آن 50 درصد در بازه زمانی پنج دقیقه‌ای تغییر کند.
طبقه بندی محدودیت های تجاری

سه نوع قطع کننده مدار وجود دارد که هر یک از مدارشکن ها به موقعیت های طراحی متفاوتی می پردازد که در زیر توضیح داده شده است:
1. قطع کننده های مدار سفارش-عدم تعادل

قطع کننده های مدار سفارش-عدم تعادل به درخواست متخصص بر روی سهام تکی ایجاد می شود. متخصص دستور می دهد که در صورت عدم تعادل سفارش، معامله روی یک سهام منفرد متوقف شود. توقف موقت به متخصص اجازه می دهد تا اطلاعات کافی را جمع آوری کند و قیمت تسویه بازار را تعیین کند.
2. قطع کننده های مدار القا شده با حجم

سطح حجم معاملات مقرون به صرفه بودن پردازش سفارش را تعیین می کند. هزینه های سرسام آور معمولاً در سطوح پایین معاملاتی برآورده نمی شود. درآمدهای حاصل از معاملات باید برای پوشش هزینه های ثابت عملیات، همانطور که در تعیین ساعات مبادله معاملات شناسایی می شود، استفاده شود.

بسته شدن برنامه ریزی شده بر این ایده استوار است که هزینه های اضافی عملیات به اندازه کافی جبران نمی شود. بسته شدن روزانه را می توان به عنوان شروع یک محدودیت معاملاتی تلقی کرد.
3. قطع کننده مدار با محدودیت قیمت

از لحاظ تاریخی، هدف از سیاست های قطع کننده مدار کنترل نوسانات است. محدودیت های قیمت در بازارهای آتی معاملات را در خطوط افقی بالا و پایین بسته شدن روز قبل محدود می کند. با این حال، در گذشته اخیر، محدودیت‌های قیمتی قراردادهای شاخص سهام در قوانین بسته شدن بازار برای کنترل نوسانات قیمت در قراردادهای آتی و بازارهای نقدی تعیین شده است.

این قاعده زمانی مشهود است که معاملات کوتاه در روزهای با سقف محدود ارائه نشود، و همین امر برای معاملات طولانی در روزهای پایین‌مجاز نیز صادق است. در گذشته، قوانین مربوط به مبادلات آتی، در پاسخ به مقررات تهدید شده، محدودیت‌های قیمت را در قوانین معاملاتی گنجانده بودند. چنین الگوهایی نشان می دهد که بدون مداخلات نظارتی، محدودیت های معاملاتی ناشی از قیمت وجود نخواهد داشت.

برای آشنایی بیشتر با محدوده تجاری روی لینک زیر کلیک کنید:

https://corporatefinanceinstitute.com/resources/wealth-management/trading-curb/